Kleje epoksydowe

Kleje epoksydowe są to kleje opracowane na bazie polimerowych żywic epoksydowych. Zalicza się je do grupy klejów konstrukcyjnych dzięki ich właściwościom, umożliwiającym uzyskiwanie połączeń elementów konstrukcji o wytrzymałościach odpowiadających tradycyjnym łączeniom mechanicznym. Kleje te nie wnikają głęboko w strukturę materiału, ale odznaczają się znacznym powinowactwem chemicznym z klejonymi materiałami. Warstwa utwardzonej spoiny jest bardzo odporna mechanicznie i dlatego stosuje się takie kleje do materiałów trudnosklejalnych, o bardzo „gęstej” strukturze, jak metale czy szkło, których nie łączą kleje głębokope­netrujące, np. kleje rozpuszczalnikowe. Kleje epoksydowe występują w postaci jedno lub dwuskładnikowej.
Kleje epoksydowe znajdują zastosowanie w klejeniu: stali węglowych, różnych stali stopowych, stali nierdzewnych, aluminium, metali kolorowych, większości twardych tworzyw sztucznych, w tym poliamidów, ceramiki, szkła, elementów kamiennych, drewna, a także, po przeprowadzeniu prób, do klejenia wielu innych materiałów niestandardowych.
Kleje epoksydowe MONOLITH umożliwiają klejenie wszystkich wyżej wymienionych materiałów jednorodnych, a także klejenie kombinacji tych materiałów, po uwzględnieniu w technologii klejenia ich specyficznych odmienności, jak np. różne współczynniki rozszerzalności cieplnej, różne gęstości materiałów, a więc różne stopnie adhezji, różne jakości i stany powierzchni klejonych. Odmienności te pokonuje się poprzez dobór właściwego kleju do warunków pracy złącza i elementów łączonych, odpowiednie przygotowanie powierzchni, jej właściwe odtłuszczenie oraz zastosowanie właściwej dla danego połączenia technologii klejenia, dobór odpowiedniej warstwy, grubości i kształtu spoiny.

 

 

Klej epoksydowy EP 2501-1

Charakterystyka:

Monolith® EP 2501-1 to dwuskładnikowy klej na bazie żywicy epoksydowej, utwardzający się przez reakcję chemiczną na przeźroczyste tworzywo sztuczne. Czas utwardzania zależy od temperatury otoczenia i temperatury substratów. Przez podwyższenie temperatury można te czasy skrócić; niska temperatura opóźnia ten proces. Czas utwardzania nie zależy od głę­bokości ani grubości szczeliny, ale jest związany z ilością materiału: duża ilość materiału utwardza się szybciej ze względu na egzotermiczny charakter reakcji. Monolith® EP 2501-1 nie zawiera rozpuszczalników, izocyjanianów, silikonów i PCV oraz nie ma praktycznie zapachu. Wykazuje dobrą przyczepność do wielu podłoży bez gruntowa­nia. Ma niską lepkość i dobrze wypełnia szczeliny.

Zastosowanie:  

Przeźroczysty, może być z powodzeniem stosowany do klejenia szkła, poliwęglanu, PCV i innych twardych przeźroczystych tworzyw sztucznych.
Do klejenia metali, ceramiki, kamienia, drewna.
Jako zalewa montażowa w elektronice, zwłaszcza tam, gdzie elementy ze względów technicznych lub estetycznych muszą być widoczne.

Kolor/Konsystencja Lepkość Proporcja mieszania(objętościowo) Odporność termiczna Maks. szczelina Wytrzymałość na ścinanie Czas przydatności po zmieszaniu Czas osiągnięcia wytrzymałości wstępnej Czas osiągnięcia wytrzymałości końcowej

przezroczysty/syrop [Pa·s]                        A: 10 B: 7 A:B                           1:1 [°C]                              - [mm]                        < 2 mm [N/mm2]                   25 [min.]                        3-4 w temp. pok.              <10min. w temp. pok.              72 godz.

Klej epoksydowy EP 2507-1

Charakterystyka :

Monolith® EP 2507-1 jest ogólnego stosowania, dwuskładnikowym klejem epoksydowym o średniej lepkości. Może być stosowany tam, gdzie wymaga

się wytrzymałego, trwałego złącza, odpornego na warunki środowiska i środki chemiczne. Posiada bardzo dobrą adhezję do przygotowanych powierzchni

metali, gumy i wielu innych materiałów.

Właściwości i zalety kleju Monolith® EP 2507-1:

- Trwałość - przenosi obciążenia równe lub większe niż same materiały klejone.
- Przyjazny dla środowiska - nie zawiera rozpuszczalników, niepalny i praktycznie bez zapachu.
- Odporny na warunki zewnętrzne - odporny na wilgoć, promieniowanie słoneczne, spray solny i cykle termiczne.
- Odporność termiczna - wytrzymuje temperatury od -34 do +121°C.
- Odporność chemiczna - odporny na rozcieńczone kwasy i zasady, rozpuszczalniki, oleje i smary.
- Zmienny czas utwardzania - klej utwardza się w temperaturze pokojowej, lecz można je przyspieszyć poprzez ogrzanie spoiny.
- Znakomite właściwości inżynieryjne - mały skurcz, niska absorpcja wody.

Zastosowanie:

Klej o konsystencji syropu, przeznaczony do klejenia przygotowanych metali, przygotowanej gumy, poliuretanu, drewna, ceramiki i tworzyw sztucznych. Złącza odporne na duże obciążenia mechaniczne.

Kolor/Konsystencja Lepkość Proporcja mieszania(objętościowo) Odporność termiczna Optymalna szczelina Wytrzymałość na ścinanie Czas przydatności po zmieszaniu Czas osiągnięcia wytrzymałości wstępnej Czas osiągnięcia wytrzymałości końcowej

przezroczysty/syrop [Pa·s]                  A: 10-18 B:20-45 A:B                           1:1 [°C]                        -34 do +121 [mm]                        0,5mm [N/mm2]                   17,1 [min.]                        60-120 w temp. pok.               8-16 godz. w temp. pok.             28-48 godz.

Klej epoksydowy EP 2510-1

Charakterystyka :

Monolith® EP 2510-1 jest dwuskładnikowym, pastowatym klejem epoksydowym odpornym na podwyższone temperatury.

Właściwości i zalety kleju Monolith® EP 2510-1:

- Trwałość - przenosi obciążenia równe lub większe niż same materiały klejone.
- Przyjazny dla środowiska - nie zawiera rozpuszczalników, niepalny i praktycznie bez zapachu.
- Odporny na warunki zewnętrzne - odporny na wilgoć, promieniowanie słoneczne, spray solny i cykle termiczne.
- Wysoka odporność termiczna - wytrzymuje temperatury od -40 do +204°C; wytrzy­muje wygrzewanie w temperaturze do 204°C, wytrzymuje      
  odgazowanie w temperaturze do 107°C. Dla połączeń pracujących w wysokich temperaturach jest dedykowana spe­cjalna wersja HT (10°C-204°C).
- Odporność chemiczna - odporny na rozcieńczone kwasy i zasady, rozpuszczalniki, oleje i węglowodory; procesy antykorozyjne (w tym fosforowanie i
  powłoki ELPO -e-coat) nie wpływają na klej ani jego wytrzymałość.
- Znakomite właściwości inżynieryjne - mały skurcz, niska absorpcja wody.

Zastosowanie:

Klej konsystencji pasty, przeznaczony do klejenia przygotowanych metali, przygotowanej gumy, poliuretanu i tworzyw sztucznych. Doskonale nadaje się do klejenia SMC bez specjalnego przygotowania powierzchni. Odporny na duże obciążenia mechaniczne, nadaje się do mocowania paneli karoserii i spoilerów w przemyśle samochodowym, w montażach tłumiących wibracje. Wysoka odporność termiczna.

Kolor/Konsystencja Lepkość Proporcja mieszania(objętościowo) Odporność termiczna Optymalna szczelina Wytrzymałość na ścinanie Czas przydatności po zmieszaniu Czas osiągnięcia wytrzymałości wstępnej Czas osiągnięcia wytrzymałości końcowej

szara nieprzeźroczysta masa [Pa·s]  A: 400-820 B: 230-690 A:B      1:1 , wersja HT 1,5:1 [°C]  -40 +150 wersja HT              [mm]                        0,5 mm [N/mm2]                   32 [min.]                       30-60 w temp. pok.             6-8 godz. w temp. pok.             24 godz.

Klej epoksydowy EP 2579-1

Charakterystyka:

Monolith® EP 2579-1 jest utwardzalnym na zimno 2-składnikowym klejem epoksydowym, do którego wchodzi żółto-szara żywica epoksydowa
(składnik B) i niebiesko-szary utwardzacz (składnik A). Punkt zapłonu - powyżej +100°C.
Połączenia klejone Monolith® EP 2579-1 odznaczają się dobrą wytrzymałością na ścinanie z rozciąganiem oraz dobrą odpornością na temperaturę i wilgoć. Klej dobrze wypełnia szczelinę spojenia. Podobne lepkości, własności płynięcia i ciężar właściwy obu składników umożliwiają łatwą obróbkę w urządzeniachd ozujących i mieszalnikach. Monolith^® EP 2579-1 ma dość wy­soką lepkość i można go nakładać na pionowych powierzchniach.

Zastosowanie:

Klejenie metali, także kolorowych, szczególnie aluminium i miedzi, twardych tworzyw sztucznych, drewna, szkła i materiałów ceramicznych. Klej ten sprawdził się w mocowaniu wykładzin do obrabiarek, a także w przyklejaniu listew i kątowników metalowych na krawędziach ramp, schodów itp.

Kolor/Konsystencja Lepkość Proporcja mieszania(objętościowo) Odporność termiczna Maks. szczelina Wytrzymałość na ścinanie Czas przydatności po zmieszaniu Czas osiągnięcia wytrzymałości wstępnej Czas osiągnięcia wytrzymałości końcowej

beżowa pasta [Pa·s]                     A: 100 B: 140 A:B                           1:1 [°C]                           -55 +100 [mm]                        < 3 mm [N/mm2]                   15 [min.]                        60 w temp. pok.              - w temp. pok.              24 godz.

Klej  SE 105-1 ( modyfikowana hybryda epoksydowa)

Charakterystyka:

Monolith® SE 105-1 jest dwuskładnikowym klejem na bazie modyfikowanej hybrydy epok­sydowej, utwardzającym się przez reakcję chemiczną na elastyczną masę. Czas utwardzania zależy od temperatury. Czas utwardzania nie zależy od głębokości ani grubości szczeliny. Przez podwyższenie temperatury można te czasy skrócić; niska temperatura opóźnia ten proces. Klej SE 105-1 nie zawiera rozpuszczalników, izocyjanianów, silikonów i PCW oraz nie ma praktycznie zapachu. Wykazuje dobrą przyczepność do wielu podłoży bez gruntowania i jest łatwy do malowania farbami.

Posiada wytrzy­małość niezbędną do elastycznego łączenia. Materiał zachowuje tę właściwość także przy temperaturach występujących w piecach naprawczych (maks. +100°C),  nie wykazuje skurczów, dlatego też nie obserwuje się w tych warunkach wgłębień na po­wierzchni ani naprężeń rozciągających.

Monolith^® SE 105-1 ma dużą lepkość i nie ścieka z pionowych powierzchni, silnie wiąże sklejane części niezwłocznie po złączeniu i dzięki temu w wielu wypadkach nie jest po­trzebne mocowanie sklejanych elementów.

Monolith^® SE 105-1 ma niski ciężar właściwy, dlatego złącza są lekkie, a klej nadaje się zwłaszcza do łączenia w przemyśle transportowym, gdzie ważna jest niska masa klejonych konstrukcji. Ze względu na krótki czas wiązania pozwala na znaczne zwiększenie wydajno­ści procesu montażu.

Zastosowanie:

• elastyczne, zapobiegające trzepotaniu mocowanie metali i tworzyw sztucznych (usztyw­nienia płyt poliamidowych, PE itd.).

• elastyczne łączenie elementów z tworzyw sztucznych, metali i drewna w budowie jach­tów, łodzi itp. a także w przemyśle chłodniczym do łączenia blach
  malowanych oraz nie­rdzewnych polerowanych.

• elastyczne mocowanie wykładzin /sklejki drewnianej, i innych/ do metalowego pokładu, wklejanie szyb w bulajach - w przemyśle okrętowym, wklejanie
  szyb pancernych wielo­warstwowych w bankowozach.
• elastyczne uszczelnianie szwów i styków na powierzchniach wewnętrznych i/lub ze­wnętrznych w następujących dziedzinach: karoserie samochodów,
 wagony kolejowe, kontenery i konstrukcje metalowe; produkcja maszyn, przemysł elektryczny, przemysł tworzyw sztucznych, klimatyzacja i wentylacja.
• zastosowanie do celów wojskowych wklejanie szyb pancernych wielowarstwowych w obudowy stalowe w pojazdach opancerzonych,
  wieżach  strzelniczych, do wizjerów itp. (WZI - opinia 985/WT).

Znakomita przyczepność do blach cienkich (o powierzchni surowej odtłuszczonej, fosfora­nowanej, cynkowanej elektrolitycznie, cynkowanej na gorąco, chromowanej lub malowa­nej), stali nierdzewnej, mosiądzu, aluminium (surowego, anodowanego lub malowanego), szkła, poliamidów, PCW, poliuretanów formowanych wtryskowo, poliestrów, dimerów ety-lenowo-propylenowych (EPDM), większości mieszanin termoplastycznych (zaleca się prze­prowadzanie prób; szorstkowanie powierzchni daje zawsze poprawę przyczepności). Łączenie trudnosklejalnych tworzyw, takich jak: boramid, nylon, poliamid, priplak, erta-lon między sobą oraz z metalami, stalą nierdzewną (także polerowaną i pokrywaną różnymi powłokami) z drewnem i innymi materiałami. Znakomite efekty w łączeniu płyt z tworzyw sztucznych, zwłaszcza PCV, szkła organicznego, poliwęglanu, a po przygotowaniu rów­nież polietylenu (PE), polipropylenu (PP) i PTFE. Do elastycznego łączenia blach nie­rdzewnych, blach ocynkowanych. Zaleca się przeprowadzić próby, zwłaszcza przy klejeniu płyt z PMMA i PC w stanie naprężonym, by stwierdzić, czy nie występują pęknięcia.

Kolor/Konsystencja Lepkość Proporcja mieszania(objętościowo) Odporność termiczna Maks. szczelina Wytrzymałość na ścinanie Czas przydatności po zmieszaniu Czas osiągnięcia wytrzymałości wstępnej Czas osiągnięcia wytrzymałości końcowej

szara pasta [Pa·s]                         - A:B                           2:1 [°C]                     -40 +90               [mm]                       < 2 mm [N/mm2]                   5 [min.]                        10 w temp. pok.              10-12 godz. w temp. pok.              24 godz.

Materiał kompozytowy do napraw : Super Metal P-3  pełne informacje techniczne 

Zalety klejów epoksydowych MONOLITH

Stosowanie w technologii łączenia elementów kon­strukcji klejów epoksydowych MONOLITH posiada istotne zalety:

• kleje te posiadają właściwość wypełniania zmiennej wielkości szczelin między łączonymi elementami, bez istotnego uszczerbku dla wytrzymałości złącza,
  
• nie zmieniają objętości w trakcie procesu klejenia,
  
• konstrukcja klejona w znacznie mniejszym stopniu przenosi drgania mechaniczne, a więc jest mniej „akustyczna”,
  
• spoiny wykonane przy użyciu klejów epoksydowych MONOLITH posiadają znaczną odporność termiczną, dla niektórych typów w granicach -40°C do ponad +200°C,
  
• kleje epoksydowe MONOLITH nie zawierają rozpuszczalników, nie wydzielają zatem szkodliwych oparów,
  
• kleje te charakteryzuje dobra odporność na wpływ czynników atmosferycznych i chemicznych,
  
• połączenia klejone są lżejsze od tradycyjnych mechanicznych.

Kleje epoksydowe MONOLITH odróżniają się od siebie właściwościami szczególnymi, jak np. MONOLITH SE 105-1, trwaleelastyczny, posiadający atest wojskowy na odporność udarową, lub klej MONOLITH EP 2510-1, umożliwiający pokrycie elementów sklejonych piecowym lakierem proszkowym.

Szereg zalet klejów epoksydowych MONOLITH takich jak np.:

• możliwość zastosowania wszędzie tam, gdzie nie jest możliwe stosowanie elektronarzędzi lub innych metod technologicz­nych mogących spowodować zapłon czy wybuch – np. w naprawach lub wymianach dokonywanych w instalacjach substancji łatwopalnych


• możliwość stosowania w miejscach, do któ­rych doprowadzenia energii elektrycznej jest utrudnione lub niemożliwe


• w miejscach, do których doprowadzenie stosownych urządzeń z powodu ich wagi i rozmiarów jest niemożliwe

powodują, że zastosowanie tych klejów w doraźnych, a także systematycznych, okresowych naprawach i wymianach elementów urządzeń i instalacji, jest jedynym racjonalnym rozwiązaniem problemu.